پیشنهادمیکنم همه ببینید
عکس در جشنی در شانگهای چین
2. ربات
ربات یا روبوت دستگاهی مکانیکی برای انجام وظایف گوناگون است. یک ماشین که می‌تواند برای عمل به دستورات گوناگون برنامه‌ریزی شود و یا یک سری کارهای ویژه انجام دهد. به ویژه آن دسته از کارها که فراتر از توانایی‌های طبیعی و سرشتی بشر باشند. ما حتی روبات باعواطف نیز داریم اما این نکته قابل ذکر است که تعداد ربات‌ها از تعداد نوع انسان بسیار کمتر است ولی باید از روزی نگران بود که ربات‌ها بیشتر از نوع بشر شوند. فیلم‌های "ماتریکس" و "نابودگر" را به یاد آورید سینما اگرچه یک نشانه است اما همیشه خطر جنگ با روبات‌ها را یادآوری کرده است.
3. مهندسی ژنتیک
مهندسی ژنتیک، به مجموعه روش‌هایی گفته می‌شود که به منظور جداسازی، خالص‌سازی، وارد کردن و بیان یک ژن خاص در یک میزبان بکار می‌روند و نهایتا منجر به بروز یک صفت خاص و یا تولید محصول مورد نظر در جاندار میزبان می‌شود. این علم ترسناک که قابلیت تلفیق ژن‌های مختلف و تولید انواع موجودات عجیب و غریب را نیز دارد ممکن است سربازان شکست‌ناپذیر و مورچه‌های عظیم الجثه را تولید کند.
پدر تلفن همراه یا مخترع تلفن همراه که بود ؟
مخترع تلفن همراه یک مرد 77ساله به نام دکتر مارتین كوپر(Martin Cooper) است. او سال ها پیش به عنوان مهندس الکترونیک در شرکت موتورولا کار می کرد که اولین گوشی قابل حمل را ساخت و اولین کسی هم بود که با گوشی تلفن همراه یک کیلوگرمی اش در سوم آوریل 1973 صحبت کرد. کوپر ایده ساخت گوشی تلفن همراه را از یک فیلم پربیننده در آن زمان گرفت. در یکی از صحنه های فیلم علمی- تخیلی "پیشتازان فضا"، یکی از شخصیت های اصلی سریال با یک گوشی بی سیم حرف می زد و با دیدن این صحنه، ایده ساخت تلفن همراه به ذهن کوپر الهام شد و تصمیم گرفت روی عملی کردن این قضیه کار کند. اواخر دهه ۱۹۶۰ یك شركت تلفن در آمریكا، انگلیس و ژاپن وجود داشت كه شركت آمریكای ATT الان بزرگترین شركت تلفن در دنیا محسوب می شود. آنها چیزی را اختراع كرده بودند كه به آن cellular می گویند در واقع اختراعشان تلفن های داخل ماشین بود. او در عمل نشان داد كه می توان یك تلفن همراه ساخت كه با آن بشود یك شماره را نه به یك مكان، نه به یك میز، و نه به یك خانه، بلكه به یك شخص اختصاص داد. از سال ۱۹۷۳ كه مارتین كوپر اولین تلفن همراه را به نمایش گذاشت تا سال ۱۹۸۳ اولین سرویس تجاری تلفن همراه شروع به كار كرد آنها ۵ مدل گوشی تلفن همراه ساختند كه هر كدام ۴۵۰ گرم وزن داشت.
نمی توانم بدون اختراعم زندگی کنم
او حالا شرکت خودش به نام "Array comm" را مدیریت می کند که در زمینه فناوری آنتن های هوشمند و بهبود کیفیت شبکه های بی سیم فعال است. کوپر نسبت به وضعیت امروز تلفن همراه و به خصوص اضافه کردن هر روزه فعالیت های جدید به گوشی های تلفن، گلایه دارد و می گوید هنوز رویای اصلی تلفن همراه محقق نشده است. حرف های او را در مورد اختراعش بخوانید.
:: ایده گوشی تلفن بی سیم چطور به وجود آمد؟
اواخر دهه 1960 بود. آن زمان شرکت تلفن امریکا - ATT - که بزرگترین شرکت تلفن در جهان محسوب می شد، چیزی اختراع کرده بود که به آن "cellular" می گویند. یعنی یک نوع تلفن مخصوص ماشین بود. ولی ما عقیده داشتیم که مردم چیزی فراتر از آن را لازم دارند و تنها راهی هم که در شرکت آن زمانمان- موتورولا- برای اثبات حرفمان به دنیا داشتیم، این بود که تلفن همراه را اختراع کنیم. چیزی که بتوان با آن یک شماره را نه به یک مکان، نه به یک خانه بلکه به یک شخص اختصاص داد.
:: اولین تماس تلفنی با تلفن همراه چطور بود؟ چه چیزی گفتید؟
من به رقیبم، آقای "جو انگل" زنگ زدم که در آزمایشگاه بل کار می کرد و به او گفتم من با یک تلفن همراه واقعی با تو صحبت می کنم: یک گوشی تلفن قابل حمل.
:: احساست وقتی در این رقابت سرسختانه پیروز شدی چه بود: خیلی خوشحال بودی؟
البته. وقتی شما هم در یک موقعیت رقابتی مثل وضعیتی که ما داشتیم، قرار گرفته باشید و با رسیدن به موقعیت و شکست رقیب، یکی از بیشترین خشنودی ها و رضایت های زندگی تان را به دست می آورید.
:: روند ساخت گوشی تلفن همراه چطور ادامه پیدا کرد؟
از سال 1973 که ما اولین تلفن همراه را به نمایش گذاشتیم تا سال 1983 که اولین سرویس تجاری تلفن همراه شروع به کار کرد، ما در عمل 5 مدل از گوشی تلفن همراه را تولید کردیم. هر کدام کوچک تر از قبلی و وزنشان هم از یک کیلوگرم به 450 گرم رسید.
:: آیا واقعاً فکر می کردید که اختراع شما تا این حد معروف و همه گیر شود که میلیون ها نفر در سراسر جهان از آن استفاده کنند؟
باید اعتراف کنم که به نظرم زمان کش آمد و در این مدت کوتاه، پیشرفت های زیادی صورت گرفت. فقط تصورش را بکنید که اولین گوشی ها در سال 1983 تقریباً 3500 دلار قیمت داشتند که به قیمت الان می شود 7 هزار دلار. البته ما این رویا را داشتیم که روزی تلفن همراه تا این حد فراگیر شود زیرا اندازه آن بسیار کمتر شده و قیمتش هم کاهش پیدا کرده است.
اینجا ترکیه است و عقربه های ساعت 9:05 دقیقه صبح دهم نوامبر 2009 (سه شنبه 19 آبان 1388) را نشان می دهد. هوا در استانبول اندکی خنک است. تا دقیقه ای قبل در خیابان های استانبول انسان و زندگی ماشینی می جوشید اما به یکباره انگار زندگی در استانبول و ترکیه از توقف ایستاده است! ماشین ها وسط خیابان، پل و کوچه ها متوقف شده اند و راننده و مسافران در را باز کرده و سر پا ایستاده اند. مردم عادی که تا لحظاتی پبش در کوچه ها و پیاده روها در حال حرکت بودند به یکباره با سکوتی مبهم بی حرکت مانده اند. در وهله اول این اقدام ترک ها بسیار تعجب آور بود. شاید اگر شما هم روز سه شنبه 10 نوامبر در استانبول بودید متعجب می شدید! در اینحال مردم بعد از یک دقیقه بی حرکت ماندن به حرکت خود ادامه دادند.
ما ایرانی ها هم خیلی ادمای بزرگ داریم ولی.......
I dream that life was beauty when i woke up I found out
life is duty
but when I done my duty i found out life is beauty
این اسمان سقف خانه ی من نیست
نباید به اینجا می امدم
اینجا تبعید گاه من است
چه گناهی مرا به این غربت دور رانده است
با سلام